Prezes UTK określił warunki wykorzystania zdolności przepustowej na sieci PKP PLK dla dwóch przewoźników pasażerskich

Prezes Urzędu Transportu Kolejowego wydał decyzje zastępujące umowy o wykorzystanie zdolności przepustowej pomiędzy PKP PLK a PKP Intercity oraz pomiędzy PKP PLK  a Polregio. Obie decyzje w dużej mierze dotyczyły uregulowania kwestii związanych z funkcjonowaniem komunikacji zastępczej.

Zgodnie z ustawą o transporcie kolejowym, jeśli aplikant i zarządca nie dojdą do porozumienia w zakresie postanowień umowy o wykorzystanie zdolności przepustowej, Prezes UTK, na wniosek aplikanta lub zarządcy, wydaje decyzję w sprawie wykorzystania zdolności przepustowej, która zastępuje tę umowę. Prezes UTK określa w takiej decyzji warunki umowy ustalone przez strony oraz dokonuje rozstrzygnięć w tych częściach, w których strony nie doszły do porozumienia. Jeśli strony zdecydują się zawrzeć umowę, decyzja Prezesa UTK wygaśnie.

Decyzja kierowana do PKP PLK i Polregio rozstrzygała o rozbieżnościach związanych z komunikacją zastępczą, natomiast w przypadku PKP Intercity i PKP PLK, Prezes UTK oprócz kwestii dotyczących komunikacji zastępczej, dokonał kilkunastu innych rozstrzygnięć, które były sporne pomiędzy stronami. W kwestii zwrotu kosztów związanych z komunikacją zastępczą, Prezes UTK m.in. rozszerzył w odniesieniu do propozycji zarządcy katalog innych kosztów związanych z ograniczeniami w dostępie do infrastruktury, których zwrotu może domagać się przewoźnik na podstawie odrębnego porozumienia. Chodzi tu o koszty m.in. dodatkowej obsługi rewidenckiej i manewrowej a także o inne koszty związane z obsługą pasażerów. Prezes UTK przychylił się jednak do stanowiska PKP PLK, zgodnie z którym zwrot tych kosztów może nastąpić w przypadku pozyskania przez zarządcę finansowania na ten cel.

Pozostałe rozstrzygnięcia zapadłe w decyzji wydanej na rzecz PKP PLK i PKP Intercity dotyczyły m.in. podniesienia kar za wygłaszanie błędnych komunikatów głosowych i wizualnych przez zarządcę. Prezes UTK rozstrzygnął również spór dotyczący rozliczania kosztów za ściąganie taboru przewoźników w celu udrożnienia szlaku kolejowego, a także określił termin na składanie przez przewoźnika reklamacji na wpisy zarządcy, rejestrujące przejazdy pociągów w SEPE (Systemie Ewidencji Pracy Eksploatacyjnej). Przychylił się także do wniosku przewoźnika o wprowadzenie zapisu zakładającego możliwość zastosowania kary finansowej w przypadku nieusunięcia przez zarządcę stwierdzonych nieprawidłowości w stanie infrastruktury szlakowej.