Łódzka firma wykona prace renowacyjne zabytkowego taboru Stacji Muzeum

Łódzka firma wykona prace renowacyjne zabytkowego taboru Stacji Muzeum

Stacja Muzeum w Warszawie wybrała wykonawcę, który zabezpieczy siedmiu zabytkowych lokomotyw.

W postępowaniu dotyczącym prac przy lokomotywach TKz 211, Tr6-39 i Tr203-451 wpłynęły dwie oferty al. propozycja łódzkiej firmy Techservice była najkorzystniejsza.  Za wykonane prace firma otrzyma 632 097 zł brutto przy zaplanowanym budżecie 722 563,5 zł.

W przetargu dotyczącym prac przy lokomotywach parowych TKh1-13 oraz TKt48-36 a także spalinowej ST44-001 i elektrycznej ET21-66 wpłynęła oferta tylko od łódzkiego przedsiębiorstwa w kwiecie 948 699. Na realizację tego zadania Muzeum zaplanowało 1 113 949,5 zł brutto.

Za renowacje siedmiu lokomotyw Techservice otrzyma w sumie 1 580 796 zł.

Prace przy lokomotywach mają polegać m.in. na piaskowaniu, uzupełnieniu brakującego poszycia, konserwacji budek maszynisty i skrzyń węglowych (w przypadku parowozów), konserwacji kabin maszynisty oraz przedziałów silnikowych (w przypadku lokomotyw: spalinowej i elektrycznej), zabezpieczeniu antykorozyjnym, naniesieniu warstw malarskich zgodnych z oryginalną malaturą oraz zabezpieczeniu warstwą antygraffiti.

Lokomotywa parowa TKz 211 zbudowana została w 1938 r. w zakładach Borsig Lokomotiv-Werke GmbH, Berlin-Hennigsdorf. W 1971 r. została przekazana do kopalni węgla w Gliwicach, gdzie służyła w pracy manewrowej do końca 1973 r. 

Lokomotywę parową Tr6-39 zbudowano w 1923 r. w zakładach Linke Hofmann Lauchhammer AG, Breslau (Wrocław). Po 1945 r. PKP przejęły 52 egzemplarze, które opatrzono mianem serii Tr6. Zostały one zgrupowane w DOKP Wrocław, gdzie pełniły służbę do początku lat 70-tych w parowozowniach: Kamieniec Ząbkowicki, Miłkowice, Jelenia Góra, Węgliniec i Kłodzko. Lokomotywa muzealna Tr6-39 (oznaczenie DRG 56 2795) zakończyła pracę w Węglińcu, skreślona z inwentarza PKP 19.01.1972 r.

Parowóz Tr203-451 wyprodukowano w 1945 r. w zakładach Lima Locomotive Works (USA).  Do Polski trafiło 75 egzemplarzy tych lokomotyw. Wśród nich znalazła się Tr203-451, która rozpoczęła służbę w parowozowni Rybnik, zakończyła ją w Nasielsku. Po skreśleniu z inwentarza PKP (w dniu 7.10.1974 r.) odstąpiono ją ZNTK w Pruszkowie, skąd w kwietniu 1977 r. przekazano do ZNTK Wrocław, gdzie pracowała do września 1982 r.

Lokomotywa parowa 9336 (TKh1-13) zbudowana została w 1920 r. w zakładach Orenstein & Koppel AG, Berlin-Drewitz. Co najmniej od stycznia 1955 r. obsługiwała bocznicę Zakładów Celulozowo Papierniczych we Włocławku. Zakończyła pracę w 1975 r. Została wyrejestrowana z ewidencji Dozoru Technicznego 06.05.1975 r. i przekazana do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

TKt48-36 wyprodukowano w 1951 r. w Zakładach Przemysłu Metalowego im. J. Stalina w Poznaniu .  W pierwszej grupie z lat 1950-52 powstało 91 egzemplarzy dla PKP (78 HCP i 13 Fablok) oraz lokomotywy sprzedane na eksport.  TKt48-36 rozpoczął służbę w Skarżysku-Kamiennej, a zakończył w Zbąszynku. Został skreślony z inwentarza PKP 17.08.1992 r. i przekazany do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Lokomotywę spalinową ST44-001 zbudowano w 1965 r. w Fabryce Lokomotyw w Ługańsku w ZSRR (Луганский тепловозостроительный завод). W latach 1965-88 zakupiono w ZSRR 1182 egzemplarze liniowych lokomotyw spalinowych z przekładnią elektryczną, przeznaczonych do obsługi ruchu towarowego. Pojazd ST44-001 przez cały przebieg służby była związana z węzłem warszawskim. Rozpoczęła służbę w lokomotywowni Warszawa Odolany, zakończyła ją w Zakładzie Taboru Warszawa. Została skreślona z inwentarza PKP 01.09.1998 r. i przekazana do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Elektrowóz ET21-66 wyprodukowano w 1960 r. w Państwowej Fabryce Wagonów Pafawag we Wrocławiu. Pierwsze elektrowozy dla PKP otrzymały miano serii E06, od 1960 r. zmienione na ET21. Mimo niekorzystnej charakterystyki trakcyjnej przewidziano użytkowanie ich również w ruchu pasażerskim, wyposażając w obwód elektrycznego ogrzewania pociągu. Od końca lat 80-tych seria jako konstrukcyjnie dość przestarzała podlegała systematycznej redukcji. Dysponentami ostatnich egzemplarzy były zakłady taboru w Katowicach i Wrocławiu.

Fundatorem prac renowacyjnych zabytkowego taboru kolejowego Stacji Muzeum jest PKP S.A. i Fundacja Grupy PKP.