Klub Sympatyków Kolei we Wrocławiu podsumował 2023 r.

Do tradycji Klubu Sympatyków Kolei we Wrocławiu przeszło już informowanie i publikowanie wiadomości o dokonaniach stowarzyszenia z każdego minionego roku. W ten sposób Klub chce uwydatnić transparentność jako ważną cechę organizacji pożytku publicznego.

Mimo niesprzyjających warunków – tabor stowarzyszenia stacjonuje na zewnątrz, pod gołym niebem – udało się zrealizować prace renowacyjne przy historycznych wagonach i lokomotywach, dzięki dużemu zaangażowaniu członków. W roku 2023 klubowicze przepracowali 12302 godziny. Z tej liczby aż 4808 godzin przeznaczono na prace przy taborze z kolekcji Klubu.

Dla porównania przedstawiamy ilość przepracowanych godzin z poprzednich lat:

• rok 2022, 11025 godzin
• rok 2021, 9067 godzin
• rok 2020, 6962 godziny
• rok 2019, 7599 godzin

Warto pamiętać, że wiele osób poświęca swój czas w ramach wolontariatu i po godzinach pracy codziennej w innych miejscach.

W 2023 r. Klub Sympatyków Kolei we Wrocławiu zorganizował sporą ilość pociągów specjalnych/historycznych, ogólnodostępnych i na zamówienie. W ramach zapoczątkowanego projektu „Kolejowe Zakamarki Wrocławia” – pociągi retro z przewodnikiem, Klub przygotował 6 edycji wydarzenia, co złożyło się łącznie na 26 pociągów. Większość cieszyła się 100 procentową frekwencją. Sam projekt, jako pociągi retro z przewodnikiem jest nowością w obrębie wrocławskiego węzła kolejowego. Uczestnikami byli nie tylko Wrocławianie, ale również mieszkańcy innych miast województwa, a nawet spoza niego.

Drugim ważnym projektem, jest zainaugurowany pod koniec minionego roku projekt „Kolejowe Szlaki Dolnego Śląska”. Dzięki temu wydarzeniu, po wielu latach, wręcz od czasu ponownego uruchomienia linii kolejowej Wrocław – Trzebnica prawie 14 lat temu, przejechał po niej skład historyczny złożony z wagonów serii Bi z końca lat 20-tych XX wieku oraz wagonu kuszetki z lat 70-tych i „Fiata” ( co było w latach 80 i na początku 90-tych naturalnym miejscem eksploatacji serii SU45 zwanej w żargonie „Fiatem”, ze względu na rodzaj zastosowanych silników ).

Klub rozpoczął także dalsze prace przy parowozie TKt48 – 146, który pozyskał do swojej kolekcji zabytkowego taboru. Trwają przygotowania do zdjęcia kotła. O ile pozostałe prace remontowe i naprawcze stowarzyszenie może wykonać we własnym zakresie, o tyle kocioł wymaga naprawy głównej w zakładzie, który posiada uprawnienia do jej przeprowadzenia. Prawdopodobnie będzie to miejsce poza granicami kraju, np. Czechy. Niestety w Polsce nie istnieje taki zakład. Ostatni, specjalizujący się w tego typu pełnych naprawach i remontach lokomotyw parowych przestał istnieć – Interlok Piła, dawny ZNTK Piła.

Natomiast w chwili obecnej Skansen Taboru Kolejowego w Chabówce może przeprowadzić taką naprawę parowozu normalnotorowego, ale nie w całkowitym zakresie, np.: nie jeśli kocioł wymaga wymiany skrzyni ogniowej – brak jest na terenie Polski wystarczającego zaplecza technicznego.

Na przywrócenie parowozu do pełnej sprawności technicznej „pod parę” przewidujemy okres około dwóch lat ( jeśli znajdą się środki na remont kotła, co jest najdroższym etapem ).
Trwają również dalsze prace przy lokomotywie spalinowej SP42-001, zwanej w żargonie „kociołkiem”. W ostatnim czasie zamontowano nowe zbiorniki sprężonego powietrza. Spalinowozy te posiadały kocioł parowy do ogrzewania wagonów osobowych. SP42-001 zamykała połączenie do Karpacza w 2000 roku. Klub pracuje nad tym, aby w ramach ponownego otwarcia tej linii po rewitalizacji, tym razem w ramach przejazdu pociągu historycznego ją otworzyła.

Bardzo ważnym sukcesem minionego roku jest wpisanie do Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków ( zgodnie z procedurą tym samym wpis powinien zostać przekazany również do gminnej ewidencji ) grupy torów „X”, gdzie obrządzano przed laty parowozy. Odbyło się to dzięki inicjatywie Klubu. To w tym miejscu planujemy utworzenie Dolnośląskiego Społecznego Muzeum Kolejnictwa przy ul. Paczkowskiej we Wrocławiu.